Dag 1: New York, New York

Mijn eerste dag hier was een beetje onwerkelijk, maar inmiddels begint het langzaam tot me door te dringen dat ik toch echt in New York ben, en dat de komende maanden ook zal blijven (afgezien van wat uitstapjes hier en daar). Tegelijkertijd voelt het ook alsof ik al heel lang weg ben. Mijn Nederlandse telefoon nummer is inmiddels vervangen door een New Yorks nummer: (001) 347 369 1986 (dat ik zelfs al uit mijn hoofd ken!); ik slaap zonder moeite door de 24/7 geluiden van de stad heen - helikopters, sirenes, verkeer, mensen op straat - en loop ik, net als iedereen hier (inclusief trage omaatjes en nannies met kinderwagens), zelfverzekerd over de zebra, ook al staat het licht op rood (want je gaat toch zeker niet staan wachten…?!)

Toch zijn er ook heel veel momenten waaruit blijkt dat ik nog een lange weg te gaan heb voordat ik mezelf echt een New Yorkse mag noemen. Zo stond ik in de Starbucks een kleine vijf minuten te zoeken naar de juiste muntjes om mijn koffie gepast te kunnen betalen (grote zilveren muntjes = quarters: $0,25… maar wat de rest waard is?!), loop ik hier constant tegen deuren op omdat ze allemaal de verkeerde kant op open lijken te gaan, moet ik helaas toch af en toe mijn New York City Street Map te voorschijn halen om niet totaal te verdwalen en heb ik het gevoel dat wanneer ik over straat loop, iedereen kan zien dat ik hier niet helemaal thuis ben…

Helaas is het me ook niet meer gelukt om een kamer of appartementje vinden voordat ik vertrok, maar omdat mijn stage bij het MoMA pas volgende week begint heb ik nu gelukkig volop de tijd om naar woonruimte te zoeken.

Bovendien was Tamar (klasgenootje van University College; net aan haar studie aan het Teacher’s College van Columbia University begonnen) zo lief om te aan te bieden dat ik voorlopig bij haar mag logeren, dus hoef ik mijn eerste week in New York niet op een bankje in Central Park te slapen. Fijn. Ze heeft een leuk appartementje aan de Upper West Side, vlakbij de universiteit, dat ze deelt met twee andere studentes, uit Spanje en Albanië. Lekker internationale boel dus, en de huisgenootjes zijn gelukkig allebei super lief.

Tot nu toe kijk ik vooral mijn ogen uit. Vooral de mensen hier zijn geweldig: De één nog leuker dan de ander… Het liefst zou ik ze allemaal op de foto zetten, om de hele serie aan het eind van het jaar nog eens terug te zien. Ik ben alleen bang dat een dergelijk projectje me hier en daar een blauw oog op zou leveren, danwel geld zou kosten… en helaas staan de New Yorkers daar bovendien toch nooit lang genoeg voor stil.

Liefs,

Gwen

100 Dagen in New York

100 Dagen in New York?! Ja! Stiekem zijn het er zelfs iets meer; 106 ofzo… Bijna vier maanden dus, voor een stage bij het Museum of Modern Art (MoMA)!

Leuk! Hoe kom je daar zo bij? Nou… ik wist al een tijdje van het bestaan van een stageprogramma bij het MoMA, en dat leek me een leuke manier om te ontdekken of een carrière in de museumwereld inderdaad is wat ik wil, en bovendien een goed excuus om weer eens een tijdje in Amerika door te brengen .

Vanaf begin dit jaar ben ik daarom druk bezig geweest me aan te melden voor allerlei stages in de VS: Van The Henry Ford foundation in Dearborn, Michigan tot het Guggenheim op Fifth Avenue, maar het MoMA bleef altijd op nummer 1 staan… Eindeloos veel e-mails, motivatiebrieven, essays, personal statements, aanbevelingsbrieven (Damian, Ingrid en Annemarie: Bedankt!!!), vier afwijzingen en twee sollicitatie gesprekken later had ik eindelijk mijn stageplek bij het MoMA ! Fluitje van een cent…

Wat hebben we hier nu al van geleerd? Doorzettingsvermogen en geduld worden beloond! Hoe lekker Amerikaans meteen al ! Mijn eigen American Dream! :)

Maar wat ga je daar dan precies doen? Shoppen! Cocktails drinken! Cupcakes eten! Alle New Yorkse musea bezoeken! Eten bij Buddakan…!

Nee, bij dat museum…?! Oh… nou, dat is een hele goeie vraag. Wat ik precies ga doen is nog niet helemaal duidelijk. Maar ik kom in ieder geval te werken bij het International Program Department; de afdeling van het MoMA die zich bezig houdt met de uitwisseling van moderne kunst tussen het MoMA en musea/projecten wereldwijd. Ik ga onder andere helpen bij de lancering van een publicatie over moderne Chinese kunst, het reorganiseren van de website en een onderzoekje doen naar de geschiedenis van het department zelf… Tot nu toe klinkt het in ieder geval alsof ik genoeg te doen zal hebben komende maanden!

Hmm… moderne kunst. Dan denk ik: Artsy typetjes met asymmetrische coltruien en grote brillen…? Ja, daar ben ik ook een beetje bang voor… Maar zoals Rianne al zei: Zo’n asymmetrische coltrui knip je heel makkelijk zelf…. Probleem opgelost. En gelukkig hebben ze bij het MoMA, in tegenstelling tot het Smithsonian, geen 2-pagina’s tellende ‘dresscode’.

En ga je ons niet heel erg missen? Ja! Maar daarom hebben we Skype (gwendolyn.vincent), Facebook, e-mail, ouderwetse brievenpost en telefoon! :)

Wanneer ben je weer terug? 21 December! Hopelijk met een heleboel leuke herinneringen en nieuwe ervaringen, en niet al te veel extra kilo’s aan geshopte kleren en gegeten cupcakes. Tot dan!

Liefs,

Gwen