Dag 30: First Month in The Big Apple!

Hi y’all!

Inmiddels ben ik al bijna een maand in New York en in de tussentijd is er een hoop veranderd, dus: Hoog tijd voor een update!

Na even zoeken heb ik uiteindelijk de slaapbank van Tamar verruild voor een kamer in een appartement aan de Upper West Side dat van alle gemakken is voorzien: Lekker groot bed, vaatwasser, doorman, twee nieuwsgierige kittens (Virgil en Homer) en een lieve huisgenoot (Richard) die erg zijn best doet om me hier thuis te laten voelen. Zo heeft hij al Heineken voor me gehaald en toen hij laatst terug kwam van een dinertje had ‘ie een enorm stuk overgebleven carrot-cake voor me meegenomen J  (Inderdaad; mijn plan om hier niet tonnetje rond vandaan te komen is nu al jammerlijk aan het mislukken… Misschien binnenkort maar eens een gym in de buurt zoeken!)

 Voor iedereen die van plan is leuke post te sturen, mijn New Yorkse adres is:

255 West End Avenue, Apt. 2B

10023 New York, NY

En zoals jullie ongetwijfeld op Google maps hebben kunnen vinden: We wonen inderdaad op loopafstand van Central Park, met een grote supermarkt en metro station om de hoek… En dat is maar goed ook, want met het weer van de afgelopen dagen neem ik toch liever de subway dan lopend naar het museum te gaan! Was het toen ik begin September in New York aan kwam nog zo’n 30 graden, inmiddels is het ook hier herfst, inclusief wind en regen. Niks om in Nederland jaloers op te zijn dus! Vorige week raasde er zelfs een tornado over delen van Queens en Brooklyn, maar gelukkig hadden we daar op Manhattan weinig last van.

Ook mijn stage bevalt tot nu toe prima. Mijn supervisors zijn super-lief, en ik leer ontzettend veel. Inmiddels kan ik ook zonder te verdwalen mijn weg van en naar de kantine vinden en heb ik mijn eigen pasje, waarmee ik allerlei spannende sluiproutes binnen het museum kan nemen. Good stuff. Bovendien geeft dat pasje gratis toegang tot een heleboel andere musea in New York, waar ik komende tijd maar eens flink gebruik van moet gaan maken! Want met vier dagen per week werken bij het MoMA vliegt de tijd hier voorbij! Gelukkig heb ik op vrijdag vrij, dus blijft er ook nog wat tijd over om leuke dingen te doen!

Zo ben ik met een vriend uit Nederland die toevallig  in New York was naar de Lower East Side geweest, waar we lekker hebben gebruncht, het New Museum hebben bezocht, in Central Park de zon onder hebben zien gaan tussen de wolkenkrabbers, om vervolgens rijstepudding te eten bij Rice to Riches en ’s avonds thee te drinken in een schattig tentje dat wordt gerund door zanger Moby en zijn vrouw. Ook ben ik uiteraard al naar Times Square geweest voor de verplichte “kijk, ik ben in New York!” foto’s (zie fotoalbum) en heb ik gegeten met vrienden van Tamar in hun appartement op de 17e verdieping, met prachtig uitzicht op de George Washington bridge.

Morgenavond verruil ik zelfs The Big Apple even voor een mini-vakantie in een iets minder grote stad: St.Louis (waar ik drie jaar geleden een paar maanden heb gestudeerd)  om daar wat vrienden op te zoeken en te kijken wat er sinds mijn exchange semester allemaal veranderd is. Wordt vervolgd dus …!

Liefs,

Gwen

Dag 1: New York, New York

Mijn eerste dag hier was een beetje onwerkelijk, maar inmiddels begint het langzaam tot me door te dringen dat ik toch echt in New York ben, en dat de komende maanden ook zal blijven (afgezien van wat uitstapjes hier en daar). Tegelijkertijd voelt het ook alsof ik al heel lang weg ben. Mijn Nederlandse telefoon nummer is inmiddels vervangen door een New Yorks nummer: (001) 347 369 1986 (dat ik zelfs al uit mijn hoofd ken!); ik slaap zonder moeite door de 24/7 geluiden van de stad heen - helikopters, sirenes, verkeer, mensen op straat - en loop ik, net als iedereen hier (inclusief trage omaatjes en nannies met kinderwagens), zelfverzekerd over de zebra, ook al staat het licht op rood (want je gaat toch zeker niet staan wachten…?!)

Toch zijn er ook heel veel momenten waaruit blijkt dat ik nog een lange weg te gaan heb voordat ik mezelf echt een New Yorkse mag noemen. Zo stond ik in de Starbucks een kleine vijf minuten te zoeken naar de juiste muntjes om mijn koffie gepast te kunnen betalen (grote zilveren muntjes = quarters: $0,25… maar wat de rest waard is?!), loop ik hier constant tegen deuren op omdat ze allemaal de verkeerde kant op open lijken te gaan, moet ik helaas toch af en toe mijn New York City Street Map te voorschijn halen om niet totaal te verdwalen en heb ik het gevoel dat wanneer ik over straat loop, iedereen kan zien dat ik hier niet helemaal thuis ben…

Helaas is het me ook niet meer gelukt om een kamer of appartementje vinden voordat ik vertrok, maar omdat mijn stage bij het MoMA pas volgende week begint heb ik nu gelukkig volop de tijd om naar woonruimte te zoeken.

Bovendien was Tamar (klasgenootje van University College; net aan haar studie aan het Teacher’s College van Columbia University begonnen) zo lief om te aan te bieden dat ik voorlopig bij haar mag logeren, dus hoef ik mijn eerste week in New York niet op een bankje in Central Park te slapen. Fijn. Ze heeft een leuk appartementje aan de Upper West Side, vlakbij de universiteit, dat ze deelt met twee andere studentes, uit Spanje en Albanië. Lekker internationale boel dus, en de huisgenootjes zijn gelukkig allebei super lief.

Tot nu toe kijk ik vooral mijn ogen uit. Vooral de mensen hier zijn geweldig: De één nog leuker dan de ander… Het liefst zou ik ze allemaal op de foto zetten, om de hele serie aan het eind van het jaar nog eens terug te zien. Ik ben alleen bang dat een dergelijk projectje me hier en daar een blauw oog op zou leveren, danwel geld zou kosten… en helaas staan de New Yorkers daar bovendien toch nooit lang genoeg voor stil.

Liefs,

Gwen

100 Dagen in New York

100 Dagen in New York?! Ja! Stiekem zijn het er zelfs iets meer; 106 ofzo… Bijna vier maanden dus, voor een stage bij het Museum of Modern Art (MoMA)!

Leuk! Hoe kom je daar zo bij? Nou… ik wist al een tijdje van het bestaan van een stageprogramma bij het MoMA, en dat leek me een leuke manier om te ontdekken of een carrière in de museumwereld inderdaad is wat ik wil, en bovendien een goed excuus om weer eens een tijdje in Amerika door te brengen .

Vanaf begin dit jaar ben ik daarom druk bezig geweest me aan te melden voor allerlei stages in de VS: Van The Henry Ford foundation in Dearborn, Michigan tot het Guggenheim op Fifth Avenue, maar het MoMA bleef altijd op nummer 1 staan… Eindeloos veel e-mails, motivatiebrieven, essays, personal statements, aanbevelingsbrieven (Damian, Ingrid en Annemarie: Bedankt!!!), vier afwijzingen en twee sollicitatie gesprekken later had ik eindelijk mijn stageplek bij het MoMA ! Fluitje van een cent…

Wat hebben we hier nu al van geleerd? Doorzettingsvermogen en geduld worden beloond! Hoe lekker Amerikaans meteen al ! Mijn eigen American Dream! :)

Maar wat ga je daar dan precies doen? Shoppen! Cocktails drinken! Cupcakes eten! Alle New Yorkse musea bezoeken! Eten bij Buddakan…!

Nee, bij dat museum…?! Oh… nou, dat is een hele goeie vraag. Wat ik precies ga doen is nog niet helemaal duidelijk. Maar ik kom in ieder geval te werken bij het International Program Department; de afdeling van het MoMA die zich bezig houdt met de uitwisseling van moderne kunst tussen het MoMA en musea/projecten wereldwijd. Ik ga onder andere helpen bij de lancering van een publicatie over moderne Chinese kunst, het reorganiseren van de website en een onderzoekje doen naar de geschiedenis van het department zelf… Tot nu toe klinkt het in ieder geval alsof ik genoeg te doen zal hebben komende maanden!

Hmm… moderne kunst. Dan denk ik: Artsy typetjes met asymmetrische coltruien en grote brillen…? Ja, daar ben ik ook een beetje bang voor… Maar zoals Rianne al zei: Zo’n asymmetrische coltrui knip je heel makkelijk zelf…. Probleem opgelost. En gelukkig hebben ze bij het MoMA, in tegenstelling tot het Smithsonian, geen 2-pagina’s tellende ‘dresscode’.

En ga je ons niet heel erg missen? Ja! Maar daarom hebben we Skype (gwendolyn.vincent), Facebook, e-mail, ouderwetse brievenpost en telefoon! :)

Wanneer ben je weer terug? 21 December! Hopelijk met een heleboel leuke herinneringen en nieuwe ervaringen, en niet al te veel extra kilo’s aan geshopte kleren en gegeten cupcakes. Tot dan!

Liefs,

Gwen